بسم‌الله‌النّور

اللهّم العَن اوّل ظالِم ظلَمَ حقّ محمّد و آل محمّد و آخِرَ تابع لهُ عَلي ذلک

قیامت میشود ...

بخواب ای نوگل پژمان و پرپر   بخواب ای غنچه افسرده اصغر
بخواب آسوده اندر دامن خاک   ندیده دامن پرمهر مادر
بخواب و خواب راحت کن شب و روز   که خاموش است صحرا بار دیگر
نمی آید صدای تیر و شمشیر   نه دیگر نعره الله اکبر
همه افتاده در خواب اند و خاموش   تویی صحرا و چندین نعش بی سر
نترس ای کودک شش ماهه من!   که اینجا خفته هم قاسم هم اکبر
مگر باز از عطش میسوزی ای گل؟   که از خون گلو لب میکنی تر
که با تیر سه شعبه کرده صیدت؟   بسوزد جان آن صیاد کافر
خدایا بشکند آن دست گلچین   که کرد این غنچه را نشکفته پرپر
قیامت میشود آن دم خدایا!   که اصغر روز حشر آید به محشر